غزل

هر کس که به فرمان تو در من سپری شد

از عشق نه، از خاطره عشق بری شد

آن دیو که در قاب دلت عربده می زد

با عشوه معشوق نهانی ش پری شد!

این تلخ که در کام دلم ریخته دلدار

زهری ست که در گوشه لبها شکری شد

من مانده ام و پنجره ای رو به خیابان

این پنجره هشدار! که نابسته دری شد

از پشت قفس می شنوم صحیت باران 

هیهات که پایان دلت حیله گری شد! 

دریا که ز امواج مهیبش گله دارم

چون باد گرفتار تب خیره سری شد

این عشق که در سینه من لب به لب آمد

انگیزه آوارگی و در بدری شد

ادامه دارد................

اسفند ۸۹ آ

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: